جاوا آموزش شی گرایی در برنامه نویسی جاوا

آموزش شی گرایی در برنامه نویسی جاوا

چند وقتی هست خیلی از کاربران به سمت برنامه نویسی جاوا امدن و خیلی رغبت به این برنامه نویسی نشان میدهند و در یکی دو سال اخیر خیلیا به این سمت کشیده شده اند البته شایدم به خاطر این که بعد از برنامه نویسی جاوا بخوان به برنامه نویسی اندروید کوچ کنند و راحتر در زمینه برنامه نویسی android فعالیت داشته باشند ، البته به نظر خودمم کسایی که در زمینه برنامه نویسی اندورید میخوان پیشرفت کنند باید ابتدای کار با برنامه نویسی جاوا آشنا بشن چون واقعا خیلی از مباحث براشون راحتر میشه و میتونند راحتر برنامه نویسی کنند.

دوستان اگر مطالب سایت رو دنبال کرده باشند حتما متوجه شدند چند منبع خوب در زمینه برنامه نویسی جاوا داخل سایت گذاشتیم مثل کتاب آموزش برنامه نویسی جاوا یا کتاب دیگر با عنوان آموزش برنامه نویسی جاوا  ، البته منابع دیگر هم هست که با جستجو کلمه جاوا به کل مطالب آموزشی در رابطه با جاوا میرسید.

در این پست میخوام کتاب آموزش شی گرایی در زیان برنامه نویسی جاوا رو داخل سایت قرار بدیدم که مناسب افرادی هست که مقدمات جاوا رو فرا گرفته اند ، این کتاب (البته کتابچه هست) در قالب ۴۹ صفحه نگارش و منتشر شده است و تقریبا مقدمات شی گرایی رو توضیح داده است البته اگر میخواید شی گرایی در جاوا رو خوب یاد بگیرید باید به منابع خارجی رجوع کنید که در مطالب آینده حتما داخل سایت چند کتاب خوب در این زمینه برای دانلود قرار میدیم.

یه توضیحی هم در مورد شی گرایی بدیدم شاید بعضی از دوستان ندونند ، برنامه‌نویسی شیءگرا (به انگلیسی Object-Oriented Programming مخفف:OOP) یک شیوه برنامه نویسی است که ساختار یا بلوک اصلی اجزای آن، شی‌ها می‌باشند. در واقع در این شیوه برنامه نویسی، برنامه به شیء گرایش پیدا می‌کند. به این معنا که داده‌ها و توابعی که قرار است بر روی این داده‌ها عمل کنند، تا حد امکان در قالبی به نام شی در کنار یکدیگر قرار گرفته، جمع‌بندی شده و یک واحد (شی) را تشکیل داده و نسبت به محیط بیرونِ خود، کپسوله می‌شوند و از این طریق، توابع بیگانهٔ خارج از آن شی، دیگر امکان ایجاد تغییر در داده‌های درون آن شی را ندارند.

به طور مثال حساب بانکی شما که شامل مشخصات فردی شما و میزان سپردهٔ شما در بانک است، تشکیل یک شی را می‌دهند و به دلیل دارا بودن ویژگی کپسوله، امکان دستکاری در میزان سپرده یا مشخصات شما، توسط دیگران وجود ندارد. از دیگر ویژگی‌های برنامه نویسی شی گرا، پیچیدگی کم، هزینه کم، امکان گسترش سریع برنامه با خطای کمتر نسبت به سایر پارادایم‌های برنامه نویسی است.

فلسفه یی که منجر به شکل گیری ی زبان‌های شی گرا شد، عبارت بود از این واقعیت که نحوهٔ عملکرد مغز و شیوهٔ دریافت اطلاعات از محیط پیرامون و پردازش آن اطلاعات (اندیشیدن)، شیوه یی شی گراست، از همین روی می‌بایستی زبانی تعریف می‌شد که همین شیوه را مبنای کار خود قرار داده و بازتولید می‌کرد؛ و دقیقاً به همان شکل که اشیا در جهان خارج، دارای هویت و کارکرد مشخص و یگانه برای خود هستند و در عین حال با دیگر اشیا در ارتباطی تنگاتنگ و مستقیم اند، در زبان‌های برنامه نویسی نیز می‌بایستی این اصول کلی برقرار می‌شد.

تا به این شکل، برنامه نویس بتواند با بهره‌گیری از زبانی که به روش اندیشیدنش، نزدیکی بیشتری دارد، شی‌های مختلفی را تعریف نموده، این شی‌ها را در ارتباط با یکدیگر قرار داده و از شی‌های پویای تولید شده برای حل مساله ی پیش روی استفاده نماید. امروزه اکثر زبان‌های دستوری برنامه نویسی از فنون شیءگرایی پشتیبانی می‌کنند. زبانهایی مانند جاوا، سی++، سی شارپ، دلفی از جمله زبانهای شیءگرا هستند. حتی بسیاری از زبانهای روال گونه که ساختار برنامه‌ها در آنها بلوک‌هایی با نام پروسیجر است امروزه از فنون شیءگرایی نیز پشتبانی می‌کنند. زبانهای سی++ و پی‌اچ‌پی از این جمله هستند. هر شیء یک سری خصوصیت و قابلیت دارد، که اصطلاحاً Properties و Operation خوانده می‌شوند. در این پارادایم برنامه نویسی، دید برنامه نویس به سیستم دید شخصی است که سعی می‌نماید با پیدا کردن اشیاء مختلف در سیستم و برقراری ارتباط بین آنها سیستم را تولید نماید.